Dirk Witte
| Naam | Dirk Witte |
|---|---|
| Volledige naam | Dirk Hermanus Witte |
| Geboortedatum | 30 juni 1885 |
| Geboorteplaats | Zaandam |
| Overlijdensdatum | 1 november 1932 |
| Overlijdensplaats | Amsterdam |
| Beroep | Dichter, Componist |
| Discipline | Kleinkunst |
| Trefwoorden | Liederen |
| Externe databases: | |
| DBNL | |
| VIAF |
Biografie
Dirk Witte (1885-1932) was componist en tekstdichter van cabaretliedjes, die behalve door hemzelf ook door talloze collega's werden uitgevoerd en nog steeds grote bekendheid genieten.
Dirk Witte werd geboren als zoon van schoolhoofd Jac. Witte en de onderwijzeres Trijntje Koning. Hij kreeg pianoles en schreef al op jonge leeftijd zijn eigen teksten en muziek, onder meer voor de lokale zangvereniging, zoals M'n Eerste (ook wel `t Meisje van de Zangvereniging). Veel van zijn liedjes bevatten autobiografische elementen. Hoewel hij menigmaal optrad als zanger-pianist, bleef hij van beroep houthandelaar (tot 1918 werkte hij bij N.V. Houthandel v/h William Pont in Zaandam). Het was Jean Louis Pisuisse die hem als auteur in 1914 introduceerde in zijn cabaret. Er begon een langdurige samenwerking tussen beiden. Sommige van zijn teksten deden veel stof opwaaien, zoals het lied "De Peren" (1915) over marketentster "Jopie", een meisje dat peren verkocht aan soldaten, maar ook verder zo goed met hen op kon schieten dat zij aan het eind bleef zitten met "de gebakken peren van het hele bataljon". Deze verwijzing naar promiscuïteit en ongewenst en ongehuwd moederschap zorgde in 1915 voor een klein schandaal. Toen Pisuisse het op een 1 mei bijeenkomst van de SDAP zong waren er boze reacties. De KRO verbood het lied nog in 1964.
Dirk Witte trouwde in 1917 met Doralize Johanna Hendrika Looman, met wie hij een dochter en een zoon zou krijgen, Doralize en Jacob.
Ook vertaalde hij toneelstukken als De zeven sleutels van Baldpate van George M. Cohan. In de periode na 1918 werkte Witte een korte tijd als beroepsartiest, maar combineerde zijn optredens later met een maatschappelijke carrière. Wellicht dat de moeite die hij had met het reproduceren van zijn eigen teksten en muziek -hij had steevast spiekbriefjes op zijn piano staan- hem te veel parten speelde voor een leven als beroepsartiest. Hij werkte onder meer voor de Holland Zuid-Amerikaansche Handelsmaatschappij, en als directeur voor de Nederlandse Mijnhouthandel. Hij overleed in op 47-jarige leeftijd aan een hartaanval tijdens een autorit, waarbij hij met zijn auto in de Weespertrekvaart bij Diemen terechtkwam.
In Utrecht is een laan naar Witte genoemd.
Theater CV
Dirk Witte heeft bijgedragen aan 15 productie(s).
Dirk Witte heeft gewerkt in de volgende functies:
- Bewerking - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Vertaling - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Auteur (schrijver libretto, scenario) - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Uitvoerende - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Liedteksten - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Muziek - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Dirk Witte heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
Dirk Witte op de Jukebox
Luister HIER naar Mens, durf te leven van Dirk Witte op de jukebox.
Bekende liedjes
- "M'n eerste" (Het meisje van de zangvereniging) (1914)
- "Aspirine" (1915)
- "De Peren" (1915)
- "'t Portretje" (1915)
- "Mens, durf te leven" (1917)
- "Het Wijnglas" (1918)
- "Nocturne" (1919)
Literatuur
- Kamp van de, J.E., Mens, durf te leven!, Amsterdam 1978
- Jacques Klöters (samenst.), Zo de ouden zongen: de mooiste levensliedjes met bladmuziek, 2006: 134-137
- Visser, Edmond, Het Nederlandsche cabaret: met drie-en-dertig portretten, 1920: 113-117
Externe links
Bronnen
- Productiedatabase
- Acteurs- en Kleinkunstenaars-Lexicon van Piet Hein Honig, 1984
- Wikipedia