Wim Sonneveld: Biografie - De ouders
Eenlevenlangtheater Wim Sonneveld:
- Homepage Eenlevenlangtheater Wim Sonneveld
- Biografie
- Repertoire
- Archief Wim Sonneveld
- Audio
- Video
- Volgens Wim Sonneveld
- Volgens anderen
- Colofon
De ouders
Op 28 juni 1917 wordt Willem (Wim) Sonneveld om één uur ’s nachts in Utrecht geboren als zoon van Gerrit Sonneveld (1882) en Geertruida van den Berg (1883). Wim Sonneveld is het vierde kind in het gezin. Hij heeft twee oudere zussen; de in 1908 geboren Catharina Helena (Catrien) en Neeltje (Nel) die in 1909 geboren werd. Ook heeft hij een oudere broer, Leendert (Leen), die uit 1913 stamt . In 1919 zal de tweeling Jan en Johan (Jo) geboren worden.
Wim Sonneveld: "Mijn vader, een buitenbeentje op de ouderlijke boerderij van Pijnacker, met andere aspiraties dan koeien of kassen, had het timmervak geleerd en was daarna naar de stad getrokken." (uit: Manuscript Sonneveld, mevrouw!)
Jo Sonneveld: "Vader werkte onder meer als trappenmaker in Utrecht. Hij zat in de kost bij een vrouw in de Jan Pietersz. Koenstraat die daar een kruidenierszaak dreef. In 1907 wilde zij ermee stoppen en mijn vader heeft haar zaak toen overgenomen. Zo zijn de Sonnevelds: die komen iets tegen en stappen erin."
Op 26 september 1922 overlijdt Sonnevelds moeder Geertruida van den Berg op 39-jarige leeftijd, na lange tijd bedlegerig te zijn geweest. De opvoeding van de jongere kinderen komt vanaf dit moment vooral terecht op de schouders van Catrien en verschillende huishoudsters.
Door het gemis van zijn moeder is Wim Sonneveld later geneigd zijn jeugd als ‘onvolledig’ te bestempelen. Hij ziet zichzelf 'als gevoelige zoon van een rechttoe rechtaan-vader' als een buitenbeentje, en als een ‘melancholisch’, ‘introvert’, ‘diep ongelukkig’ kind. Het liefst ontvlucht hij aan die gevoelens door een fantasiewereld te creëren en toneel te spelen.
Wanneer hij later een eigen huis in Frankrijk heeft zegt hij in een televisiedocumentaire over zijn moeder:
'Ik zou het leuk hebben gevonden als mijn moeder het had meegemaakt. Dat komt gewoon doordat ik mijn moeder niet gekend heb. Je maakt je natuurlijk op een gegeven moment voorstellingen over je moeder, die waarschijnlijk te idealistisch zijn. Ik heb alleen maar verhalen gehoord over mijn moeder. Het schijnt nogal een leuk mens geweest te zijn.' (geciteerd uit: Wim Sonneveld door Hubert Janssen Apeldoorn 1975)
Zijn vader overlijdt op 29 december 1957.
Friso Wiegersma: "Wims vader herinner ik me als een beetje norse man, maar veel woorden heb ik eigenlijk nooit met hem gewisseld. Zijn dochter Nel was heel aardig, die had hetzelfde gevoel voor humor als Wim. Nel was later wel eens bij ons in Zuid-Frankrijk. Als we dan in een supermarché liepen en we hadden bijvoorbeeld een bezem gekocht voor het huis, dan ging zij ineens met die bezem in de weer een sambaatje doen, op de muziek die in de winkel klonk. Wim piste op zo’n moment in zijn broek van het lachen. ‘Oh, ik lijk op m’n zuster Nel’, zei hij wel eens als-ie zichzelf terugzag op televisie. En dat was ook zo, alleen als Nel gek deed. Want eigenlijk leek Wim meer op Catrien; beiden hadden ze veel van hun moeder weg."
bron: Wim Sonneveld. De parel van het cabaret, Hilde Scholten (Terra Lannoo 2006)