Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


UploadenAfbeeldingDef.png
NaamWillem G. van Maanen
Volledige naamWillem G. (Gustaaf) van Maanen
Geboortedatum30 september 1920
Geboorteplaats Kampen
Overlijdensdatum17 augustus 2012
Overlijdensplaats Leusden
BeroepSchrijver
Externe databases:
DBNL
IMDb
VIAF

Er is nog geen biografie beschikbaar voor Willem G. van Maanen. Klik hier om de tekst toe te voegen (je moet hiervoor ingelogd zijn; je kunt je hier hier registreren).
Let op: mogelijk staat er verder op de pagina (onder het carrièreoverzicht) al wel een biografietekst; deze tekst kan dan door middel van eenvoudig “knippen en plakken” in het veld "biografie" worden gezet!

Willem G. van Maanen heeft bijgedragen aan 2 productie(s).

Willem G. van Maanen heeft gewerkt in de volgende functies:


Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Willem G. van Maanen heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:

NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.

Curriculum Vitae Theatrum
Productie Functie Producent Seizoen Premièredatum In regie van
Een zondagmiddag in hotel Askanischer Hof Auteur (schrijver libretto, scenario) Schouwburg, Arnhem 1984/1985 4 november 1984 Carol Linssen
Dood aan het acteurstoneel! Auteur (schrijver libretto, scenario) Theater van het Oosten 1991/1992 21 mei 1992 Agaath Witteman

Willem G. van Maanen (1920) is een Nederlands journalist en schrijver. Hij is de zoon van hoogleraar en schrijver Willem van Maanen. Hij debuteerde in 1953 met Droom is 't leven. In 1955 ontving Van Maanen de Van der Hoogtprijs voor zijn roman De onrustzaaier (1954), in 1961 de Romanprijs van de Gemeente Amsterdam voor De dierenhater (1960) en in 1983 de F. Bordewijkprijs van de Jan Campertstichting voor Het nichtje van Mozart (1983). In 2004 werd hem voor zijn gehele oeuvre de Constantijn Huygens-prijs toegekend. In 2007 werd Heb lief en zie niet om genomineerd voor de AKO Literatuurprijs.

Typering van zijn werk

"Het lezen van Willem G. van Maanen is een avontuur, een dwalen in een huis met steeds weer nieuwe deuren en onvermoede kamers", zo stelt het juryrapport bij de toekenning van de Constantijn Huygens-prijs in 2004.

De ingrediënten waarmee Van Maanen zijn bevreemdende verhalen samenstelt, zijn allesbehalve vreemd: het gaat om liefde en leugen, moord en zelfmoord, oorlog en dood, seks en erotiek, maar ze worden steeds weer op verrassende wijze met elkaar verbonden. De leugen dient om de liefde af te dwingen, de liefde dwingt tot vernietiging. "Het liefste wat je hebt vernietigen, alleen maar omdat het te lief is om voort te bestaan", luidt het in Helse steen (1970).

De complexe verhouding tussen waarheid en leugen kan men beschouwen als de kern van het werk van Van Maanen, al vanaf zijn debuut in 1953. Zijn personages geven zich over aan leugen en bedrog, ze komen niet tot inzicht, en wie de waarheid ontdekt, doet dit alleen om hem daarna weer te begraven. Meer dan vijftig jaar lang heeft Van Maanen dit inzicht gestalte gegeven en is hij erin geslaagd lezers te verleiden met romanfiguren die allesbehalve verleidelijk zijn. Altijd heeft hij schijnbaar waarheidsgetrouw geschreven, "omdat je alleen door de oppervlakte weer te geven de diepte kunt suggereren", zoals hij het zelf stelt. Of met een ander citaat: "het doel van het schrijven is het verbergen." Dat resulteert in een verborgenheid, noem het geheimzinnigheid, die bijvoorbeeld in Helse steen een verhaal oplevert over het taboe van de incestueuze verhouding van een zoon met zijn moeder ("Als kind wilde ik al met mijn moeder trouwen", zo begint hij de roman, "maar mijn vader zat er tussen, dus kwam het er niet van"). Daarmee is tegelijk de grote invloed van de psycho-analyse van Freud in het werk van Van Maanen benoemd. De mens als tegenstrijdig (bewust/onbewust) wezen, uit het paradijs (moederschoot) verjaagd, verlangend er niet te zijn, vol vernietigingsdrang dus, met dromen en bedrog.

Romans bij Van Maanen lopen nooit goed af, "en zo hoort dat ook", vindt hij zelf.

Hoewel Van Maanen door velen beschouwd wordt als een der grootste Nederlandse schrijvers van de voorbije decennia, is hij bij het grote publiek toch relatief onbekend gebleven. Van Maanen treedt ook zelden in de openbaarheid.

Prijzen

  • 1955 - Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs voor De onrustzaaier
  • 1962 - Prozaprijs van de gemeente Amsterdam voor De dierenhater
  • 1983 - Ferdinand Bordewijk Prijs voor Het nichtje van Mozart
  • 1998 - Charlotte Köhler-prijs voor Literatuur voor Vrouw met Dobermann
  • 2001 - Sjoerd Leikerprijs voor zijn gehele oeuvre
  • 2004 - Constantijn Huygens-prijs voor zijn gehele oeuvre

Bibliografie

Eerste druk romandebuut Droom is 't leven, 1953
  • 1953 - Droom is 't leven (debuutroman)
  • 1954 - De onrustzaaier
  • 1956 - Al lang geleden
  • 1960 - De dierenhater
  • 1960 - Taal noch teken
  • 1964 - De verspeelde munt
  • 1966 - Een onderscheiding
  • 1970 - Helse steen
  • 1973 - De hagel is gesmolten
  • 1974 - Hebt u mijn pop ook gezien?
  • 1981 - Een eilandje van pijn
  • 1983 - Het nichtje van Mozart
  • 1988 - Etty
  • 1990 - Valsheid in geschrifte, of De vrouw met de schaar
  • 1994 - Dubbele inktpot, enkele pen
  • 1994 - Vertelde tijd
  • 1995 - Meneer Grönloh
  • 1997 - Vrouw met Dobermann
  • 2000 - Een huis van lief en leed
  • 2006 - Heb lief en zie niet om
  • 2010 - Bagatellen

Bronnen