Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


In de jaren ’20 en ’30 vormde hij een danspaar met Hansi Goetze, zijn vrouw. Zij dansten zowel in Nederland als Duitsland, onder andere bij het Deutsches Theater te München, het Tuschinski-theater in Amsterdam en onder contract bij Louis Bouwmeesters opéra comique Die Haghezangers. (Allemaal in de eerst helft van de jaren ’20). Na hun eerste successen toerden zij ook door België, Spanje, Frankrijk, Zwitserland en Oostenrijk.

Zelf zei Difraën over zijn samenwerking met Hansi Goetze:
“Mijn bekendheid in Holland kwam eerst bij mijn samenwerken met Hansi Goetze. Vóór dien tijd trad ik in ons land nergens op. Hansi was vroeger in haar solodansen meer “modern” danseres, - ik meer “ballet”-danser. Door onze samenwerking en de daaruit voortvloeiende gedachten-wisseling ontstond onze tegenwoordige dansrichting: een homogene danskunst, die de elementen van het klassieke en het moderne in zich vereenigt.”

Goetze en Difraën waren ervan overtuigd dat dansers ook de ‘nevengebieden’ van hun discipline moesten kennen. Zo was muzikaliteit van groot belang, maar ook kennis van schilder- en beeldhouwkunst. Difraën ontwierp de kostuums en decors voor hun balletten zelf. Op die manier, stelde hij, werkten de verschillende elementen waaruit de balletten bestonden het best samen en zaten elkaar niet in de weg.

Werk bij Flora Theater

In 1923 werd Luigi Difraën directeur en regisseur bij variété- en revuetheater Flora. Flora theater had rond de Eerste Wereldoorlog een succesvolle tijd gekend, maar raakte door de komst van film en andere theaters in de stad, enigszins in de vergetelheid. In 1923 ging de eigenaar van het theater, Franz Anton Nöggerath jr., failliet, en de stad dwong hem een vervangend directeur aan te nemen. Dit werd Difraën. Hij had er de leiding tot 1928. Hier regisseerde hij onder andere de operettes De Circusprinses, Als ik koning was, Hollywood, De Kinokoningin en Ermine. Ook was hij betrokken bij de voorstellingen Trotsche Thea en Der grüne Holzschuh. Voor al deze operettes ontwierp Jaap van Dam het decor. Hansi Goetze choreografeerde het ballet in deze operettes; zij had dan de leiding over een groep danseressen die de Difraën Girls werd genoemd.
De stukken die Difraën ensceneerde waren veelal internationaal - zowel de teksten als de muziek - en waren vaak afkomstig uit Duitsland of Amerika.

Het theater ging definitief failliet in 1928 en werd verkocht aan Jean Desmet, die Flora tot bioscoop maakte. Na deze overkoop maakte Difraën wel nog de operette Masselman en Lindeman, verjongingsspecialisten in het theater (ook hiervoor maakte Jaap van Dam het decor). Flora brandde snel na deze overname af, in oktober 1929. Daarmee kwam er definitief een einde aan Difraëns carrière als regisseur bij Flora (zijn carrière in het danspaar met Hansi Goetze ging wel gewoon door). Pas in 1953 werd Flora herbouwd.

Werk na Flora

In 1931 maakte Luigi Difraën het nummer Goedenacht en welterusten met Bob Scholte, hiervoor schreef hij de tekst. Dit nummer is uitgegeven op de CD Draaien, altijd maar draaien, een CD met nummers van Joodse amusementsartiesten. In 1933 regisseerde Difraën bij Carré met Alex de Meester een niet zeer succesvolle revue. Over de verdere verloop van Difraëns carrière is in de archieven niets terug te vinden.


Luigi Difraën heeft bijgedragen aan 1 productie(s).

Luigi Difraën heeft gewerkt in de volgende functies:


Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Luigi Difraën heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:

NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.

Curriculum Vitae Theatrum
Productie Functie Producent Seizoen Premièredatum In regie van
No, no Nanette Uitvoerende Gezelschap Flora/Difraen 1928/1929 1 oktober 1928 Sylvain Poons


Bronnen

"Het nimmer gebouwde Flora-Palace" in Ons Amsterdam
"Amstelstraat 20-28, 12 februari 1929" in Ons Amsterdam

"Hansi Goetze en Luigi di Fraën" en "Dát is Amsterdam" uit De Kunst - Een Algemeen Geïllustreerd en Artistiek Weekblad