Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


UploadenAfbeeldingDef.png
NaamJames Earl Jones
Geboortedatum17 januari 1931
Geboorteplaats Arkabutla, Mississippi
BeroepActeur
DisciplineToneel
Externe databases:
VIAF

Hij werd in 1971 genomineerd voor een Academy Award voor zijn hoofdrol in 'T'he Great White Hope. Meer dan tien acteerprijzen werden hem daadwerkelijk toegekend, waaronder een Golden Globe voor The Great White Hope, Emmy Awards voor zowel Gabriel's Fire (televisieserie) als Heat Wave (televisiefilm) en een Daytime Emmy Award voor Summer's End (televisiefilm).

Jones groeide op in Dublin, een klein plaatsje in Michigan. Hij leerde aanvankelijk acteren als stottertherapie, maar hij is nooit helemaal van het stotteren afgekomen. Na het doorlopen van High School in Brethen studeerde Jones aan de University of Michigan.

Jones speelde in meer dan 160 producties. Zijn eerste rol was een kleine in Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (1964) van Stanley Kubrick, hoewel hij daarvoor al twee gastrollen speelde in de televisieseries Look Up and Live en East Side/West Side. Hij speelde in 1966 in de soap As the World Turns. Het handelsmerk van Jones is zijn diepe, vaak voor onheilspellende doeleinde toegepaste stemgeluid. Hiermee werd hij wereldberoemd als de stem van Darth Vader in de Star Wars-trilogie. Deze drie films, Star Wars: Episode IV: A New Hope (1977), Star Wars: Episode V: The Empire Strikes Back (1980) en Star Wars: Episode VI: Return of the Jedi (1983). Hij werd echter nooit gecrediteerd voor zijn rol in de (originele) Star Wars-trilogie. Jones sprak later ook onder meer de stem van Mufasa in The Lion King (1994) in.

Andere memorabele films waarin Jones een rol speelde, zijn Conan the Barbarian (1982), Coming to America (1988), Patriot Games (1992), Judge Dredd (stem, 1995) en Star Wars: Episode III: Revenge of the Sith (stem, 2005). Jones was daarnaast op het toneel actief. In 1969 won hij een Tony Award voor zijn rol in het stuk The Great White Hope. In 1987 won hij nog een Tony, ditmaal voor zijn bijdrage aan het stuk Fences.

De stem van Jones is regelmatig te horen op CNN in de station call van de zender. ("This is CNN")

Jones huwde en scheidde van Julienne Marie en is op 15 maart 1982 getrouwd met Cecilia Hart. Zij hebben samen één kind: Flynn Earl Jones.


James Earl Jones heeft bijgedragen aan 1 productie(s).

James Earl Jones heeft gewerkt in de volgende functies:


Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan James Earl Jones heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:

NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.

Curriculum Vitae Theatrum
Productie Functie Producent Seizoen Premièredatum In regie van
Emperor Jones Uitvoerende Holland Festival 1966/1967 19 juni 1967 Gene Frankel

Trivia

  • Heel de Verenigde Staten kreeg in 1998 tijdens een live-uitzending van een grote basketbalwedstrijd te horen dat James Earl Jones overleden was. Het betrof echter James Earl Ray, de moordenaar van Martin Luther King.

Filmografie

Bronnen