Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Gebaseerd opDie lustige Witwe - Franz Lehár

Die lustige Witwe is een Weense operette in drie bedrijven van Franz Lehár op een libretto van Viktor Léon en Leo Stein naar het blijspel L'attaché d'ambassade van Henri Meilhac

Wereldpremière: 30 december 1902, Theater an der Wien, Wenen

Context

Met een volledig nieuwe enscenering en bewerking van Die lustige Witwe (muziek van Franz Lehár) wordt de 3.000ste voorstelling van de Fritz Hirsch Operette in Nederland gevierd.
De eerste enscenering van deze operette door het gezelschap had première op 20 september 1927.

Betrokkenen

De onderstaande personen hebben een (in)directe bijdrage geleverd aan de realisatie van de theaterproductie (in voorkomende gevallen op basis van- of uitgaande van een bestaand werk). Aanvullingen zijn welkom.

Auteurs en makers

NB: Op dit moment worden specificaties (bijv. 'assistent', 'dialogen', 'ontwerp') nog niet meegenomen vanuit de premièredatabase. Deze informatie is op te vragen via de Theatercollectie.

Aan de realisatie van deze productie hebben meegewerkt:




Rolverdeling en uitvoerenden

NB: De rolbenamingen zijn veelal direct overgenomen zoals in het originele programmaboekje vermeld, en kunnen zodoende verouderde termen bevatten. Zie ook deze pagina.

Paul Harden (Spreekt de proloog uit)
Hilde Harmat (Hanna Glawari)
Fritz Hirsch (Kanzlist Njegus)
Hilde von Prix (Valencienne)
Egon Karter (Graaf Danilo Danilowitsch)
Equinaldo Salghini (Camille de Rosillon)
Otto Aurich, Lisl Frank (Een modern danspaar)
Walter Triebel (Baron Mirko Zeta)
Jula Rillo (Paskowia)
Karl Schwetter (Cascada)
Gerd Hirsch (St. Brioche)
Leo Reicher (Bogdanowitsch, Pontevedrinische Consul)
Mady Meth (Sylviane, zijn vrouw)
Hans Blume (Kromov, Pontevedrinische Gezantschapsraad)
Vlasta Kamenska (Olga, zijn vrouw)
Willy van Hemert (Een Conferencier)
Manfred Laske (Pritschistsch, Pontevedrische Overste buiten dienst)
Sophie Degenhardt



      Bronnen