Column Jacques Klöters 29 september 2013

Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken

Column Jacques Klöters 29 september 2013

Bladmuziek van O Saberiosia, tekst van Henvo. Collectie TIN.

Ik moest vanmorgen denken aan O Sabberiosia. Het is een Amsterdamse toverspreuk . Als je je ongelukkig voelt, leg je je handen op de schouders van iemand die voor je loopt. Dat doet hij ook en achter je legt iemand zijn handen op jouw schouders. Zo vormt zich een merkwaardige slang van met elkaar verbonden ongelukkigen. Langzaam waggelend lopen zij de kamer rond en zingen de toverspreuk van O Sabberiosia. Het ongelukkige gevoel verdwijnt en men voelt zich opgewekt. Sommigen voelen zich niet alleen opgewekt maar ook Lazarus.

We danken het lied aan Johnny Jordaan, die grote genezer, die een opwekkende feestpotpourri bekend heeft gemaakt. Ze heeft het leven van heel wat lijders verlicht. Op sombere novemberdagen was er voor menigeen geen andere uitweg dan het vloerkleed oprollen, de plaat opzetten en de polonaise te dansen onder ritueel gezang.

Er werden belangrijke vragen gesteld in dat lied. "Moeder waarom hebben de giraffen zo een hele lange nek?". De functie van de man als overdrager van kennis werd erin benadrukt: "Jongenlief vraag dat maar aan je vader die zegt het jou direk". Het filosofische inzicht dat ieder nadeel zijn voordeel heeft, kwam erin tot uiting: "Als je vader zo een nek had was hij blij, want dan duurt een borrel langer in de glij" O sabberiosia bevat volkswijsheid van grote allure.

Lang geleden toen ik op het Theaterinstituut werkte, vroeg iemand aan de telefoon of ik wel eens van Henvo had gehoord. Natuurlijk! Had ik zijn naam niet op allerlei bladmuziekjes zien staan en platenlabels? Waren er niet allemaal programmaboekjes door mijn handen gegaan van revuetjes in het Asta Theater op de Rozengracht waar Willy Alberti nog bij hem begonnen was? Had de journalist Willem Wittkampf hem niet ooit onvergetelijk geportretteerd in een interview in het Parool? Hij was toch de schrijver van ‘Bij ons in de Jordaan’? Zal ik Henk Voogt niet kennen, zich noemende Henvo.

Hij was dood en er lagen nog spullen van hem in zijn huis in de Marnixstraat en die kon ik ophalen voor het museum. Het was de plek waar hij “De afgekeurde woning” had geschreven. Ik waste me, zalfde me, trok mijn goede goed aan en ging op weg naar dit heiligdom.

Het bleek een kolenhok te zijn met een stapel schriftjes waarin Henvo al zijn teksten had genoteerd. Er lag een dikke laag kolengruis op. Heel behoedzaam verpakte ik het geheel in kranten waarmee ik toch een wolk van gruis veroorzaakte en mijn grijze pantalon verknalde. Op het museum volgde het uitpakken met behulp van een stofzuiger. Men was daar niet blij met mij en mijn zwarte schriftjes die nog zo schoon waren geweest bij de Gebroeders Winter.

Ik sloeg zo’n schriftje open en las de tekst van een liedje, ooit gezongen in een revuetje van Henvo. Het ging over een lief Javaans meisje en het refrein was steeds “O sabberiosia, sabberijeejeejee holadio!” Ging het over het contrast tussen de verfijnde Indische cultuur en de grove Hollandse? Ik weet het niet maar het refrein heeft zich los gezongen van de inhoud van het lied en is zelfstandig op pad gegaan om ons te helpen in onze dagelijkse nood.

Het lied doet zonder klagen zijn zware werk. Sabberen is een oude Bargoense uitdrukking voor hard werken. Waren het bouwvakkers die met touw gesjorde steigers van huizen in aanbouw beklommen met stapels stenen op hun nek en ondertussen O sabberiosia zongen? Wie zal het zeggen? En als je het niet zeggen kan, dan moet je het maar zingen!

Bladmuziek Henvo

BladmuziekDeAfgekeurdeWoning.jpg BladmuziekMoederikbentochzo.jpg BladmziekJordaanwals.jpg

Omslagen bladmuziek van liedjes, geschreven door Henk Voogt (Henvo). Collectie TIN.

Video

Tante Na - Saberiosia. Bron: Youtube


Terug naar Column Jacques Klöters