Wim Sonneveld: Biografie - Het professionele debuut

Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken

Logo eenlevenlangtheater2.jpg

Wim Sonneveld, 1955. Foto: Godfried de Groot. Collectie TIN.


Eenlevenlangtheater Wim Sonneveld:

Het professionele debuut

Nadat Wim Sonneveld in januari 1936 in Amsterdam is komen wonen en hij er een baantje als jongste bediende bij een uitgeverij heeft gevonden, doet hij begin februari auditie bij de door hem bewonderde Louis Davids. Sonneveld wordt aangenomen als artiest en administrateur. Hij komt in de kost bij Davids in diens huis in de Amsterdamse Vossiusstraat. Van zijn maandsalaris van f 75,- wordt daarom f 40,- ingehouden.

Louis Davids, 1927. Foto: Godfried de Groot. Collectie TIN.

Wim Sonneveld: 'Vanaf die tijd was het huis in de Vossiusstraat mijn tweede en daar heb ik veel geleerd waarvan ik nu nog profijt heb: allereerst het maken, veranderen en bijslijpen van liedjes en scènes; de administratie van een beroemd man plus alles wat er nodig is om een theater te kunnen besturen; het samenstellen van gezelschappen en de duizenden dingen die een artist meestal niet eens te weten komt.' (uit: EVA, ongedateerd)

Dan vraagt Louis Davids Wim Sonneveld mee te werken aan een optreden in de Hollandsche Schouwburg op 12 februari 1936, ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan van de Rooms Katholieke Vereniging Hulp in de huishouding. Sonneveld beschouwt dit optreden als zijn professionele debuut. In maart en april van dat jaar gaat Sonneveld samen met Louis Davids en Jan Musch op tournee.

Portret Wim Sonneveld. Fotograaf onbekend. Collectie TIN.

Een maand na afloop van de tournee vertrekken Sonneveld en zijn vriend Huub Janssen op 24 mei richting Frankrijk. Ze reizen er rond als straatzangers en tegelijkertijd wijdt ex-kloosterling Janssen de vrijzinnig protestantse Sonneveld gedegen in de wereld van het katholicisme in. Het tweetal kent in deze periode een grote armoede. Niet alleen omdat hun optredens weinig opbrengsten opleveren, maar ook doordat het geplande geldverkeer vanuit Nederland - dat aan de bevriende onderwijzer-dichter Jacques van Hattum is toevertrouwd- stagneert. Vanwege zijn vakantie vergeet Van Hattum om Janssen en Sonneveld de beloofde postwissel van f 10,- toe te sturen. Op twee juli keren ze weer terug naar Nederland. In de resterende zomerweken van 1936 is Wim Sonneveld ook één van Davids medewerkers aan diens befaamde Kurhaus Cabaret in Scheveningen. Kort daarna wordt hij door Davids op staande voet ontslagen.

In september richt Sonneveld 'De Rarekiek' op. Dit cabaretensemble - met Huub Janssen alias Han Hal als zakelijk leider - brengt ‘een bonte mengeling van ernst en luim: chansons, sketches, monologen, conferences, dans, schimmenspel, marionetten, samenzangen, piano- en accordeonsoli’. Daarnaast werkt Sonneveld tot het einde van het jaar als kantoorbediende op het reclamebureau M. Sanders omdat hij nog steeds niet kan rondkomen van zijn verdiensten als artiest. Maar het zou het laatste jaar zijn dat de negentienjarige Sonneveld een bijbaantje op kantoor nodig had.

bron: Wim Sonneveld. De parel van het cabaret, Hilde Scholten (Terra Lannoo 2006)