Tartuffe - RO Theater - 1991-09-28

Titel	Tartuffe
Producent	RO Theater
Discipline	Toneel
Premièredatum	28 september 1991
Seizoen	1991/1992
Locatie	Rotterdamse Schouwburg, Rotterdam
Opmerkingen	Alleen 5e bedrijf is bewerkt door Guus Baas.
Productierecord	Catalogus Theatercollectie

Gebaseerd op

Tartuffe - Molière

Betrokkenen

De onderstaande personen hebben een (in)directe bijdrage geleverd aan de realisatie van de theaterproductie (in voorkomende gevallen op basis van- of uitgaande van een bestaand werk). Aanvullingen zijn welkom.

Auteurs en makers

NB: Op dit moment worden specificaties (bijv. 'assistent', 'dialogen', 'ontwerp') nog niet meegenomen vanuit de premièredatabase. Deze informatie is op te vragen via de Theatercollectie.

Aan de realisatie van deze productie hebben meegewerkt:

• Auteur: Molière
• Bewerking: Guus Baas
• Vertaling: Peter Verstegen

• Regie: Peter de Baan
• Dramaturgie: Guus Baas
• Productie: Alex Kühne

• Decor: André Joosten
• Kostuums: Dorien de Jonge
• Grime, kapwerk: Cynthia van der Linden
• Grime, kapwerk: Hanneke van Roon
• Licht: Steven Kemp
• Geluid: Sidney van Geest

Rolverdeling en uitvoerenden

NB: De rolbenamingen zijn veelal direct overgenomen zoals in het originele programmaboekje vermeld, en kunnen zodoende verouderde termen bevatten. Zie ook deze pagina.

Paul R. Kooij
Rick Hendriks
Sylvia Poorta
Debbie Korper
Loek Beumer
Esther Scheldwacht
Har Smeets
Reinhilde Decleir
Ruurt de Maesschalck
Stefan de Walle

Media

Over de voorstelling

Citaten uit de recensies:

Tartuffe is Peter de Baans visitekaartje bij RO Theater, waar hij aantreedt als nieuwe artistiek leider. Daarom is het meer dan zomaar een voorstelling, het is een positiebepaling. De Baan wil serieus populair theater maken. Zijn Tartuffe schurkt ongegeneerd tegen de massacultuur aan. Molière strafte de Parijse bourgeoisie met zijn bijtende tekst. De Baan dikt dat aan met vette hedendaagse humor. De grappen zijn hier en daar fors en de effecten zelfs wel eens wat grof, maar er staat een voorstelling die je meeneemt, je vasthoudt en die toegankelijk is voor een breed publiek. (Gerben Hellinga, Vrij Nederland 5-10-1991)

In de ‘oorspronkelijke’ versie kwam alles goed. De oplichter belandt in het gevang en de brave burgerman mag, dankzij de koning huis en haard behouden. ‘Tartuffe’ kent een lange ontstaansgeschiedenis. Molière schreef zijn eerste versie in 1664, maar die werd, op last van de kerk, verboden. De auteur liet het niet op zich zitten en schreef een nieuwe versie, met als titel ‘De Bedrieger’. Ook dit keer kwam het stuk niet diir de censuur. Pas in 1669 keurde de koning het, met het brave slot, goed. Tegenwoordig kennen we een dergelijke censuur niet meer en daarom kan zo’n nieuw slot ook best. De doortrapte schurk overwint de gezapige huisvader en strijkt met geld en eer. Sterker nog, in deze voorstelling verdwijnt de rechtschapene zelfs in het cachot, dankzij zijn onbenulligheid. (Wytzia Soetenhorst, Haagse Courant 30-9-1991)

In dat spel excelleren Paul R. Kooij en Sylvia Poorta. Hij is de praatgrage zwager van Orgon de pseudo-intellectueel die in lange en uiterst amusante tirades recht en krom aan elkaar weet te praten.. Aan zijn welgebektheid paart Paul R. Kooij het gebaar dat doet gieren van de lach. Sylvia Poorta is de aan de familie gebakken min en huishoudtser. Met ongemene felheid zet zij zich in voor de liefde van Marianne en Valère; in hartgrondig Gronings verfoeit zij Tartuffe om vervolgens akelig vleiend diens voeten te likken. (Ton Verbeten, Gelderlander 5-10-1991)

Bronnen

• Productiedatabase