Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


UploadenAfbeeldingDef.png
NaamPierre-Augustin Caron de Beaumarchais
Geboortedatum24 januari 1732
Geboorteplaats Parijs
Overlijdensdatum18 mei 1799
Overlijdensplaats Parijs
BeroepSchrijver
Externe databases:
DBNL
IMDb
VIAF

Beaumarchais werd in eerste instantie beroemd door zijn avontuurlijke levenswandel. Als zoon van een horlogemaker verliet hij al snel het ouderlijk huis om zich in allerlei bezigheden te storten. Zo was hij musicus en leraar harp van de zussen van Lodewijk XV. Samen met Pâris-Duverney hield hij zich onledig met handelszaken en financiële transacties. Hij schuwde evenmin politieke intriges.

In 1764 begeleidde hij zijn zus naar Spanje waar zij werd verleid en in de steek gelaten door een zekere Clavijo. Hij verwerkte deze gebeurtenis in het toneelstuk Eugénie (1767).

Zeer spraakmakend was de rechtszaak die de erfgenaam van zijn handelspartner Pâris-Duverney, graaf de La Blache, tegen hem aanspande. Deze laatste beschuldigde Beaumarchais van schriftvervalsing. In 1773 werd Beaumarchais in deze zaak veroordeeld. Hij gaf zich echter niet gewonnen en deed een beroep op de publieke opinie door het publiceren van vier Mémoires. Dit waren pamfletten waarin hij Goëzman, een raadsman betrokken bij het proces, beschuldigde van omkoopbaarheid. Beaumarchais haalde echter geen gelijk, zijn houding werd officieel afgekeurd en zijn Mémoires werden uit de handel gehaald. Ondertussen waren deze pamfletten een groot kassucces: van het vierde pamflet waren in drie dagen zesduizend exemplaren verkocht. Het publiek kon het spirituele karakter en de gedurfde en levendige taal van de pamfletten wel waarderen.

Beaumarchais bleef actief op de meest diverse terreinen. Hij bezorgde een uitstekende uitgave van de werken van Voltaire, hij richtte een onderneming op om wapens te leveren aan de Amerikanen en hij nam het in zijn geschriften op voor de Franse koninklijke familie. In 1788 liet hij aan de boulevard de la Porte Saint-Antoine een stadspaleis bouwen, dat in 1789 werd voltooid.

Tijdens de Franse Revolutie werd Beaumarchais verbannen. Hij zou pas in 1796 naar Frankrijk terugkeren. Drie jaar later overleed hij in zijn woning. Hij werd begraven op de beroemde Parijse begraafplaats Père-Lachaise. Zijn woning werd in 1829 afgebroken voor de aanleg van het Canal Saint-Martin en het vergroten van het Place de la Bastille. De boulevard de la Porte Saint-Antoine werd in 1831 in boulevard Beaumarchais.

In 1895 werd op een driehoekig pleintje aan de rue Saint Antoine een standbeeld van Beaumarchais geplaatst. Het is gemaakt door Louis Clausade (1865-1899).


Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais heeft bijgedragen aan 29 productie(s).

Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais heeft gewerkt in de volgende functies:


Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:

NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.

Curriculum Vitae Theatrum
Productie Functie Producent Seizoen Premièredatum In regie van
De bruiloft van Figaro Bewerking De Haagsche Comedie 1985/1986 12 oktober 1985 Pierre Laroche
Le barbier de Seville Auteur (schrijver libretto, scenario) Théâtre Royal Français de la Haye 1829/1830 10 mei 1830
De Barbier van Sevila Auteur (schrijver libretto, scenario) Bigot Poolman en Blaaser Kreukniet 1890/1891 26 oktober 1890 Henri Poolman
De barbier uit Sevilla Auteur (schrijver libretto, scenario) N.V. Het Tooneel 1909/1910 28 februari 1910 Willem Royaards
Het huwelijk van Figaro of Een dag van dwaasheid (Le mariage de Figaro, ou La folle journée) Auteur (schrijver libretto, scenario) Koninklijke Vereeniging Het Nederlandsch Tooneel (K.V.H.N.T.) 1912/1913 13 maart 1912 Louis Chrispijn sr.
Een dag vol dwaasheid Auteur (schrijver libretto, scenario) Koninklijke Vereeniging Het Nederlandsch Tooneel (K.V.H.N.T.) 1920/1921 30 april 1921 Willem Royaards
De bruiloft van Figaro (Een dag vol dwaasheid) Auteur (schrijver libretto, scenario) Koninklijke Vereeniging Het Nederlandsch Tooneel (K.V.H.N.T.) 1921/1922 7 oktober 1921 Willem Royaards
De bruiloft van Figaro Auteur (schrijver libretto, scenario) N.V. Het Residentie Tooneel 1940/1941 29 juni 1941 Johan de Meester jr.
De Barbier van Sevilla, of de nuttelooze voorzorg Auteur (schrijver libretto, scenario) Centraal Tooneel 1940/1941 17 oktober 1941 Cees Laseur
Il barbiere di Siviglia - Gioacchino Rossini Auteur (schrijver libretto, scenario) Zuid Nederlandsch Tooneel 1947/1948 28 april 1948 Herman Sternheim
Le mariage de Figaro Auteur (schrijver libretto, scenario) La Comédie Française 1951/1952 9 mei 1951
De bruiloft van Figaro Auteur (schrijver libretto, scenario) De Nederlandse Comedie 1951/1952 1 december 1951 Johan de Meester jr.
Il barbiere di Siviglia - Gioacchino Rossini Auteur (schrijver libretto, scenario) Haags Toneel 1953/1954 1 januari 1954 Cees Pijpers
De barbier van Sevilla of De nutteloze voorzorg Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Rotterdams Toneel 1954/1955 2 april 1955 Bob de Lange
Il barbiere di Siviglia - Gioacchino Rossini Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Nieuw Jeugdtoneel 1955/1956 29 juli 1956 Johan Walhain
Il barbiere di Siviglia - Gioacchino Rossini Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Jeugdtheater Het Masker (1954-1965) 1957/1958 12 juli 1958 Sjef van Leeuwen
Le barbier de Séville Auteur (schrijver libretto, scenario) Les Réalisations Theatrales 1958/1959 5 maart 1959 Daniel Ceccaldi
Il barbiere di Siviglia - Gioacchino Rossini Auteur (schrijver libretto, scenario) Podium 1960/1961 30 januari 1960 Cees Pijpers
De bruiloft van Figaro Auteur (schrijver libretto, scenario) Toneel- en Televisiegezelschap Ensemble 1964/1965 2 oktober 1964 Karl Guttmann
De bruiloft van Figaro Auteur (schrijver libretto, scenario) Koninklijke Nederlandse Schouwburg 1968/1969 19 november 1968 Lode Verstraete
De bruiloft van Figaro Auteur (schrijver libretto, scenario) Pro Theater 1981/1982 17 februari 1982 Apostolos Panagopoulos
Figaro, Figaro, Figaro Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Noordelijk Theater De Voorziening 1984/1985 14 september 1984 Leo Hogenboom
De bruiloft van Figaro Auteur (schrijver libretto, scenario) De Haagsche Comedie 1985/1986 12 oktober 1985 Pierre Laroche
Le nozze di Figaro - Wolfgang Amadeus Mozart Auteur (schrijver libretto, scenario) Kameropera Warschau 1991/1992 22 september 1991 Jitka Stokalska
De bruiloft van Figaro Auteur (schrijver libretto, scenario) Theater te Water 1993/1994 18 mei 1994 Just Vink
Le barbier de Séville Auteur (schrijver libretto, scenario) ODCP Spectacles 2002/2003 18 november 2002
Il barbiere di Siviglia - Gioacchino Rossini Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Jeugdtheater Hofplein 2005/2006 27 mei 2006 Carla van Driel
Figaro! Auteur (schrijver libretto, scenario) Opera Nijetrijne 2009/2010 17 augustus 2010 Arne Sybren Postma
Le nozze di Figaro - Wolfgang Amadeus Mozart Auteur (schrijver libretto, scenario) Nationale Reisopera 2011/2012 24 maart 2012 Gijs de Lange
Figaro Auteur (schrijver libretto, scenario) Comp.Marius 2014/2015 21 mei 2015


Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais (1732 - 1799) was een Frans schrijver, wapenhandelaar, uitgever en monarchist.

Literaire reputatie

De literaire reputatie van Beaumarchais stoelt op twee toneelstukken: le Barbier de Séville (1775), een intrigekomedie en le Mariage de Figaro (1778), een onweerstaanbare en vrijpostige komedie. Dit laatste toneelstuk werd korte tijd verboden omdat het te onbeschaamd en te bedreigend was voor de gevestigde orde. Beaumarchais werd enkele dagen opgesloten in de gevangenis maar zag na zijn vrijlating zijn toneelstuk triomferen, zelfs bij de in het stuk geviseerde adel.

Het in 1792 gepubliceerde la Mère coupable, een vervolg op le Mariage de Figaro, was van minder goede makelij.

De naam van Beaumarchais blijft voor altijd verbonden met Wolfgang Amadeus Mozart en zijn librettist Lorenzo da Ponte. Deze laatste bewerkte le Mariage de Figaro tot het libretto van de opera Le nozze di Figaro van Mozart.

Ook het toneelstuk le Barbier de Séville werd als basis gebruikt voor een opera, namelijk door Paisiello (in 1780) en Rossini (in 1816).

Bronnen