Hans Caprino
| Naam | Hans Caprino |
|---|---|
| Volledige naam | (Hans) Errol Paul Caprino |
| Geboortedatum | 19 augustus 1941 |
| Geboorteplaats | Curaçao |
| Beroep | Acteur, Regisseur, Schrijver |
| Discipline | Toneel |
| Externe databases: | |
| IMDb |
Biografie
Hans Caprino (1941), ook geregistreerd onder de naam Errol Caprino, is een Surinaams-Nederlandse acteur, regisseur en schrijver. Hij werd op Curaçao geboren uit Surinaamse ouders. Hij volgde een regie-opleiding in Brussel en werd aan het eind van de jaren '60 als regisseur uitgezonden door Sticusa(Stichting voor Culturele Samenwerking tussen Nederland, Indonesië, Suriname en de Nederlandse Antillen). Samen met Sticusa-regisseurs Franklin Lafour en Henk Tjon zorgde hij voor een vernieuwing van het Surinaamse theater, waarbij zwart bewustzijn een belangrijk rol speelde.
Caprino regisseerde bij Toneelgezelschap Thalia in 1968 Engelen zonder vleugels, waarin hij afstand nam van het tot dan overheersende realistische toneel en experimenteerde met belichting, projecties en geluidsband.
Caprino trainde vier schrijvers van de schrijversgroep Moetete (die zich wil inzetten voor de stimulering van de Surinaamse literatuur) in een workshop in het schrijven van eenakters. Dat leverde vier stukken op in een programma getiteld The angry (wo)men. De première vond plaats op 19 april 1969. De vier stukken waren: Ai Santo Bona van Ruud Mungroo, De nacht van de Winti van Thea Doelwijt, Nakgwe van Jozef Slagveer en Bigi Dorsi van R. Dobru.
In 1970 werkte hij mee aan de cabaretvoorstelling Frrrèk van Thea Doelwijt en Henk Tjon. Daarna vertrok hij naar Curaçao waar hij als regisseur werkte bij Toneelvereniging Emmastad (later: Toneelgroep Studio). Bij dit gezelschap speelden oorspronkelijk op Curaçao wonende Nederlanders, maar Caprino zette zich ervoor in om het gezelschap te ‘creoliseren’ door Antilliaanse acteurs bij het gezelschap te halen.
In 1982 regisseerde hij voor het eerst weer een voorstelling in Suriname: bij toneelgroep Mofo regisseerde hij zijn eigen stuk Gron bari (De grond roept). Dit was de eerste voorstelling van de progressieve theatergroep Mofo (Mond). Dit gezelschap werd in 1981 opgezet vanuit het Ministerie van Leger en Politie om te werken ‘aan doelen die in het verlengde van de revolutie liggen’. Deze semiprofessionele groep had als taak om via toneel, zang en muziek de vernieuwingsgedachte van de revolutie uit te dragen en het bewustzijn bij de massa over de ingezette politieke veranderingen te onderbouwen.
Eind jaren '70 richtte Caprino in Nederland het Surinaams Vormingtheater Bakuba op. Dit semiprofessionele gezelschap speelde confronterende voorstellingen over onderwerpen als discriminatie en drugsgebruik. Deze voorstellingen werden voornamelijk in kleine theaters en bij welzijnsinstellingen opgevoerd. Bakuba heeft vier voorstellingen gemaakt, waaronder Zo zijn ze (1976) en Pak Fan Show (1978).
Sindsdien is hij als acteur en regisseur betrokken geweest bij verschillende theatervoorstellingen en tv-programma’s. Daarnaast is hij ook actief als programmamaker en presentator voor de Curaçaose televisie.
Theater CV
Hans Caprino heeft bijgedragen aan 11 productie(s).
Hans Caprino heeft gewerkt in de volgende functies:
- Regie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Vertaling - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Auteur (schrijver libretto, scenario) - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Uitvoerende - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Decor - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Dramaturgie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Licht - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Hans Caprino heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
Bronnen
- Productiedatabase
- Beneden en boven de wind van Wim Rutgers, De Bezige Bij, 1996.
- Een geschiedenis van de Surinaamse Literatuur van Michiel van Kempen, De Geus, 2003.
- Theater Instituut Nederland